Во месноста „Карпалак“ на патот Скопје – Тетово, беше одбележан трагичниот настан кога пред 23 години, за време на конфликтот од 2001 година, конвој од бранителите беше нападнат од страна на терористите од т.н. ОНА. Во нападот во кој биле користени ракетни фрлачи и тешки митралези, животот го загубија 10 бранители, сите од Прилеп кои со камиони се упатувале кон касарната во Тетово.
По тој повод делегација од Владата, предводена од Министерот за внатрешни работи Панче Тошковски, делегации од претседателот на државата, АРМ, политички партии и здруженија положија венци и свежо цвеќе, а свештеници од МПЦ одржаа панихида.
И овој пат, како и во изминативе години присуствуваа и членови на семејствата на погинатите и преживеани бранители од Прилеп кои, по кој знае кој пат, зборуваа за своите маки и за негрижата на државата кон нив како и за не достоинствениот начин на одбележување на овој трагичен настан.
„Да и се „заблагодарам“ на Владата што „води преголема грижа“ за нас и за погинатите. За погинатите се гледа како се грижат, а за нас живите – уште повеќе. Само недостасува нас да нè прогласат за терористи, да нè осудат затвор и да се ратисаат од нас. Дали личи да се полага цвеќе на погинати на вакво место? Овде треба да присуствува Врховниот командант, ние сме армија, а тие дошле со заменици. Централната прослава треба од Прилеп овде да се премести. Овде е местото каде треба да чествуваме, а не во Прилеп“, вели Јордан Трајковски, од Прилеп.
Секоја година, кога се одбележува овој трагичен настан, преживеаните бранители и нивните семејства постојано укажуваат на тешката состојба во која се наоѓаат и за големата не грижа која ја покажува државата кон нив.
„Немаме никакви права, не можеме да извадиме еден документ дека сме учесници во одбраната на државата во 2001 година. Ние, а и децата на бранителите кои сега веќе се возрасни луѓе, немаат обезбедено школување, здравствени услуги, а камоли стан. Ова е срамота. Јас немам ништо против Албанците, секоја чест, ама тие кои ја нападнаа Македонија ги имаат сите бенефиции. Ова истото го зборуваме 23 години, но никој не нè слуша, ниту да нè праша како живееме, имаме ли семејства, деца, ви треба ли нешто? 23 години се бориме за еден споменик и ништо од ова, разочарувањето е огромно“, вели Трајковски.
Местото на погибијата е обележано со една плоча на која се испишани имињата на погинатите бранители и таа е поставена на банкината од автопатот. Сите досегашни Влади ветуваа дека на ова место ќе се подигне достоинствен споменик, но досега ништо не е направено од ова.
„Би упатил апел и како дел од Владата, а и јас ќе настојувам тука да има едно достојно спомен обележје во чест на овие 10 загинати прилепски бранители“, изјави Марјан Ристевски, заменик министер за економија кој како претставник од Владата присуствуваше на настанот.
На 8-ми август 2001 година на ова место загинаа бранителите: Сашо Китаноски, Нане Наумоски, Бранко Секулоски, Марко Деспотоски, Ергоган Шабаноски, Љубе Грујоски, Дарко Вељаноски, Веби Рушитовски, Горан Миноски и Пеце Секуловски.
